Eigenlijk stond onze jaarlijkse strandwandeling al in januari gepland, maar deze ging toen niet door en werd verschoven naar vandaag, 19 februari 2009.
Om 9.00 uur hadden we ons met z'n tienen verzameld bij het gymlokaal aan de Kennedysingel. Dit hadden er eigenlijk 12 moeten zijn, maar Marian en Nel waren op het laatste moment verhinderd. Jammer hoor, we hebben aan hen gedacht. Het was ook de bedoeling dat we hen vanuit Katwijk of Noordwijk een kaart zouden sturen, maar ik geloof niet dat dat er helemaal van gekomen is. Sorry meisjes, maar de bedoeling was goed.
We vertrokken met 3 auto's en we waren Reeuwijk nog niet uit of het begon te sneeuwen. Dit zette gelukkig niet door en ongehinderd kwamen we na pakweg een goed half uur aan in Katwijk. Onderweg, stilstaand voor de stoplichten, werd nog even door opengedraaide autoramen melding gemaakt van het gespreksonderwerp in de verschillende auto's. In de ene auto waren het de kleinkinderen en in de andere auto ............... (ik weet het niet meer, sorry Jit en Gabi: Alzheimer light).
Op de grote parkeerplaats ging de achterklep van de auto van Sari open en wat kwam daar allemaal uit? Zeker tot groot vermaak van Jit: een uitklapbaar tafeltje, een 34 jaar oude rieten picknickmand met bekers, 2 thermoskannen koffie en...... door Lenie gebakken cocoskoeken. Heerlijk. Na dit allemaal verorberd te hebben gingen we richting strand. Het bleek hoogtij te zijn en daardoor alleen maar rul zand op het strand en geen verharde zandstrook langs het water. Mede om de knie van Mia te sparen besloten we toen om door de duinen naar Noordwijk te lopen. Dit was zo gezellig, de ene keer liep je met die en een andere keer met een ander over van alles te praten en bij te kletsen. Onderweg wezen we elkaar erop om toch ook beslist te genieten van de natuur en de omgeving. Dat was geweldig. Wist niet dat de kleur van het mos in deze tijd van het jaar zo mooi groen is. Ook bieden zandvlaktes een schitterend uitzicht. Ook Nederland is mooi, als je het maar wil zien.
In Noordwijk aangekomen gingen we naar ons "eigen" restaurant "Iets anders", waar Lenie weer de grote ronde tafel onder de trap in de hoek had gereserveerd. Alsof we niet waren weggeweest. Omdat we het zo lekker vonden kregen we deze keer op speciaal verzoek ons glaasje Advocaat (kippenbiest) met lange vinger al bij de koffie en hoefden we niet te wachten tot na de lunch.
Toen kwam weer het moment waarop ieder zijn keuze ging maken voor wat zij zou gaan eten. Oh, Oh wat is dat toch moeilijk, alles ziet er even lekker uit. En dat was het ook, behalve dan dat Jit volgend jaar (ze heeft min of meer al besproken dat ze dan weer mee gaat) waarschijnlijk iets anders zal bestellen en Gaby geen extra portie olijven zal kiezen. Hoewel een rondje olijven van Gabi en een rondje patatjes van Jit gaan er ook wel in bij de anderen. Iedereen ging aan de rode, witte of gele wijn.
Op een gegeven moment kwam de schilderkunst van Lonneke ter sprake en als het allemaal doorgaat zal zij volgend jaar tijdens het "'kunstenaarsweekend" gaan exposeren in de net nieuw aangelegde tuin van Gaby. Het in een tuinhuisje veranderde fietsenhoek, kan zowel van binnen als van buiten worden gebruikt. Wie helpt Lonneke nu aan schildersezels? Waar zo'n strandwandeling al niet goed voor is.
En toen werd het toch weer tijd om aan de terugweg te gaan denken. We vertrokken om kwart over een en deze keer wel over het strand weer terug naar Katwijk. Het was best pittig. De zandstrook langs het water was niet overal nog even hard en het was zo hier en daar best wel even ploegen. Maar als je onderstel het maar goed doet is het volgens Lilly allemaal best te doen. De knie van Mia had het erg moeilijk en deze wilde volgens Mia eigenlijk niet meer. Met wat ondersteuning van Jit (ik wilde ook wel helpen, maar dat schiet niet op omdat ik te kleine pasjes neem en er dus totaal geen cadans is) lukte het toch wel. Volgens Mia morgen een dagje bankzitten en dan gaat het hopelijk wel weer.
Na een uurtje kwamen we bij de auto's aan. Evenals vorig jaar wilden we weer bij Savoy wat gaan drinken, maar dit restaurant was wegens vakantie gesloten. Hoe verzin je het tijdens de voorjaarsvakantie! Of waren ze soms ingeseind door een iets ander restaurant wegens geluidoverlast? Wie het weet mag het zeggen.
Dan maar geprobeerd bij een hotel op de hoek. Hier wilde men echter slechts koffie/thee serveren voor de hotelgasten en niet voor loslopend volk. Er wordt zeker toch nog genoeg verdiend? Nou ja, dan maar gewoon naar Reeuwijk. Lilly wilde trouwens toch op tijd terug zijn en op deze manier lukte dat goed.
Rond 3 uur waren we weer in Reeuwijk. Stieneke bood nog aan voor koffie en/of thee te zorgen, maar iedereen koos er voor om toch maar direkt naar huis te gaan. Heel lief Stieneke, bedankt, we houden het wel te goed.
Ik denk wel dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat het een heerlijke dag was. Namens iedereen bedank ik dan ook de initiatiefneemsters Sari en Lenie, want meiden zonder jullie zouden we wel met z'n allen van alles willen maar zou er weinig gebeuren.
En volgende week gaan we weer gewoon gymmen, ook heerlijk.
En volgend jaar weer strandwandelen.
Trees.
Om 9.00 uur hadden we ons met z'n tienen verzameld bij het gymlokaal aan de Kennedysingel. Dit hadden er eigenlijk 12 moeten zijn, maar Marian en Nel waren op het laatste moment verhinderd. Jammer hoor, we hebben aan hen gedacht. Het was ook de bedoeling dat we hen vanuit Katwijk of Noordwijk een kaart zouden sturen, maar ik geloof niet dat dat er helemaal van gekomen is. Sorry meisjes, maar de bedoeling was goed.
We vertrokken met 3 auto's en we waren Reeuwijk nog niet uit of het begon te sneeuwen. Dit zette gelukkig niet door en ongehinderd kwamen we na pakweg een goed half uur aan in Katwijk. Onderweg, stilstaand voor de stoplichten, werd nog even door opengedraaide autoramen melding gemaakt van het gespreksonderwerp in de verschillende auto's. In de ene auto waren het de kleinkinderen en in de andere auto ............... (ik weet het niet meer, sorry Jit en Gabi: Alzheimer light).
Op de grote parkeerplaats ging de achterklep van de auto van Sari open en wat kwam daar allemaal uit? Zeker tot groot vermaak van Jit: een uitklapbaar tafeltje, een 34 jaar oude rieten picknickmand met bekers, 2 thermoskannen koffie en...... door Lenie gebakken cocoskoeken. Heerlijk. Na dit allemaal verorberd te hebben gingen we richting strand. Het bleek hoogtij te zijn en daardoor alleen maar rul zand op het strand en geen verharde zandstrook langs het water. Mede om de knie van Mia te sparen besloten we toen om door de duinen naar Noordwijk te lopen. Dit was zo gezellig, de ene keer liep je met die en een andere keer met een ander over van alles te praten en bij te kletsen. Onderweg wezen we elkaar erop om toch ook beslist te genieten van de natuur en de omgeving. Dat was geweldig. Wist niet dat de kleur van het mos in deze tijd van het jaar zo mooi groen is. Ook bieden zandvlaktes een schitterend uitzicht. Ook Nederland is mooi, als je het maar wil zien.
In Noordwijk aangekomen gingen we naar ons "eigen" restaurant "Iets anders", waar Lenie weer de grote ronde tafel onder de trap in de hoek had gereserveerd. Alsof we niet waren weggeweest. Omdat we het zo lekker vonden kregen we deze keer op speciaal verzoek ons glaasje Advocaat (kippenbiest) met lange vinger al bij de koffie en hoefden we niet te wachten tot na de lunch.
Toen kwam weer het moment waarop ieder zijn keuze ging maken voor wat zij zou gaan eten. Oh, Oh wat is dat toch moeilijk, alles ziet er even lekker uit. En dat was het ook, behalve dan dat Jit volgend jaar (ze heeft min of meer al besproken dat ze dan weer mee gaat) waarschijnlijk iets anders zal bestellen en Gaby geen extra portie olijven zal kiezen. Hoewel een rondje olijven van Gabi en een rondje patatjes van Jit gaan er ook wel in bij de anderen. Iedereen ging aan de rode, witte of gele wijn.
Op een gegeven moment kwam de schilderkunst van Lonneke ter sprake en als het allemaal doorgaat zal zij volgend jaar tijdens het "'kunstenaarsweekend" gaan exposeren in de net nieuw aangelegde tuin van Gaby. Het in een tuinhuisje veranderde fietsenhoek, kan zowel van binnen als van buiten worden gebruikt. Wie helpt Lonneke nu aan schildersezels? Waar zo'n strandwandeling al niet goed voor is.
En toen werd het toch weer tijd om aan de terugweg te gaan denken. We vertrokken om kwart over een en deze keer wel over het strand weer terug naar Katwijk. Het was best pittig. De zandstrook langs het water was niet overal nog even hard en het was zo hier en daar best wel even ploegen. Maar als je onderstel het maar goed doet is het volgens Lilly allemaal best te doen. De knie van Mia had het erg moeilijk en deze wilde volgens Mia eigenlijk niet meer. Met wat ondersteuning van Jit (ik wilde ook wel helpen, maar dat schiet niet op omdat ik te kleine pasjes neem en er dus totaal geen cadans is) lukte het toch wel. Volgens Mia morgen een dagje bankzitten en dan gaat het hopelijk wel weer.
Na een uurtje kwamen we bij de auto's aan. Evenals vorig jaar wilden we weer bij Savoy wat gaan drinken, maar dit restaurant was wegens vakantie gesloten. Hoe verzin je het tijdens de voorjaarsvakantie! Of waren ze soms ingeseind door een iets ander restaurant wegens geluidoverlast? Wie het weet mag het zeggen.
Dan maar geprobeerd bij een hotel op de hoek. Hier wilde men echter slechts koffie/thee serveren voor de hotelgasten en niet voor loslopend volk. Er wordt zeker toch nog genoeg verdiend? Nou ja, dan maar gewoon naar Reeuwijk. Lilly wilde trouwens toch op tijd terug zijn en op deze manier lukte dat goed.
Rond 3 uur waren we weer in Reeuwijk. Stieneke bood nog aan voor koffie en/of thee te zorgen, maar iedereen koos er voor om toch maar direkt naar huis te gaan. Heel lief Stieneke, bedankt, we houden het wel te goed.
Ik denk wel dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat het een heerlijke dag was. Namens iedereen bedank ik dan ook de initiatiefneemsters Sari en Lenie, want meiden zonder jullie zouden we wel met z'n allen van alles willen maar zou er weinig gebeuren.
En volgende week gaan we weer gewoon gymmen, ook heerlijk.
En volgend jaar weer strandwandelen.
Trees.
