Dag 3:Weer om 8.30 uur aan het ontbijt. Tassen/koffers waren al gepakt en na het betalen van de rekening konden we de fietsen opladen en vertrekken.
We reden naar Vollenhove, daar hebben we de auto’s laten staan en zijn via Sint Jansklooster (koffie met punt) langs “De Blauwe Hand” en o.a. het plaatsje Muggenbeet naar Giethoorn gefietst. Wat was dit weer een prachtige route: over enge, smalle, hoge maar wel heel leuke bruggetjes. Uiteindelijk kwamen we in het centrum van Giethoorn uit. Wat is het hier toch mooi en we besloten om optimaal te gaan genieten en dus ook maar een boottocht (ca. 50 min.) te maken. Hier hadden we geen spijt van. Een jonge knul voer de boot en vertelde onderweg op een heel leuke manier beziens- en wetenswaardigheden. Hij leerde ons ook nog een paar woorden typisch voor Giethoorn, maar die ben ik vergeten. In de boot zat een mevrouw met een (volgens Mia) misselijke pukkel naast haar neus en zij kon waarschijnlijk niet waarderen dat ook wij op de boot zaten. Jammer voor haar, wij hadden het gezellig..
Na het eten van een lekkere Brie salade stapten we weer op de fiets richting Blokzijl. Dit was een pittige tocht; er stond erg veel wind en die hadden we meestal tegen. Voor de elektrische fietsers (3) was dit geen probleem, maar voor de anderen was het toch wel afzien. We probeerden zoveel mogelijk ‘in elkaars wiel te hangen’ en met Trees als moeder de gans voorop werd de klus geklaard. Inmiddels hadden we het magische getal van in totaal 100 km bereikt.
In Blokzijl op een terrasje aan de sluis bestelden we een lekker kopje koffie met Blokzijler brokken (een soort boterkoek met speculaaskruiden), een specialiteit van het dorp. Nou dat ging er wel in. Maar, we moesten door, weer naar Vollenhove. Dus de stoute schoenen maar weer aangetrokken en daar gingen we weer. Onderweg zagen we nog een aantal ooievaars + nesten + jongen; geweldig.
Het waren nog wel een aantal pittige km, maar we hebben het gehaald.
Hier konden de fietsen weer op de auto’s en de huisreis kon worden aanvaard. Als we onderweg nog iets leuks tegen zouden komen, zouden we nog voor de laatste keer met z’n allen lekker gaan eten. Dit “leuks” vonden we in Putten bij Strand Nulde waar we op het terras van Hotel Postillion, op het terras met uitzicht over het Veluwemeer heerlijk hebben gedineerd. Helaas zat Sari met haar rug naar het meer, maar in de ruiten had ze toch wel een leuk uitzicht en zag ze leuke mensen, zegt ze.
Van hieruit was het nog een uurtje rijden naar Reeuwijk.
Chauffeuses: hartelijk dank voor het rijden, we zaten op ons gemak bij jullie.
Unaniem zijn wij van mening dat dit fantastische dagen zijn geweest.
We hebben veel gedaan, veel gezien, heel veel gelachen, maar ook heel erg genoten van elkaars gezelschap en vriendschap.
Volgend jaar gaan we dit weer doen.
We reden naar Vollenhove, daar hebben we de auto’s laten staan en zijn via Sint Jansklooster (koffie met punt) langs “De Blauwe Hand” en o.a. het plaatsje Muggenbeet naar Giethoorn gefietst. Wat was dit weer een prachtige route: over enge, smalle, hoge maar wel heel leuke bruggetjes. Uiteindelijk kwamen we in het centrum van Giethoorn uit. Wat is het hier toch mooi en we besloten om optimaal te gaan genieten en dus ook maar een boottocht (ca. 50 min.) te maken. Hier hadden we geen spijt van. Een jonge knul voer de boot en vertelde onderweg op een heel leuke manier beziens- en wetenswaardigheden. Hij leerde ons ook nog een paar woorden typisch voor Giethoorn, maar die ben ik vergeten. In de boot zat een mevrouw met een (volgens Mia) misselijke pukkel naast haar neus en zij kon waarschijnlijk niet waarderen dat ook wij op de boot zaten. Jammer voor haar, wij hadden het gezellig..
Na het eten van een lekkere Brie salade stapten we weer op de fiets richting Blokzijl. Dit was een pittige tocht; er stond erg veel wind en die hadden we meestal tegen. Voor de elektrische fietsers (3) was dit geen probleem, maar voor de anderen was het toch wel afzien. We probeerden zoveel mogelijk ‘in elkaars wiel te hangen’ en met Trees als moeder de gans voorop werd de klus geklaard. Inmiddels hadden we het magische getal van in totaal 100 km bereikt.
In Blokzijl op een terrasje aan de sluis bestelden we een lekker kopje koffie met Blokzijler brokken (een soort boterkoek met speculaaskruiden), een specialiteit van het dorp. Nou dat ging er wel in. Maar, we moesten door, weer naar Vollenhove. Dus de stoute schoenen maar weer aangetrokken en daar gingen we weer. Onderweg zagen we nog een aantal ooievaars + nesten + jongen; geweldig.
Het waren nog wel een aantal pittige km, maar we hebben het gehaald.
Hier konden de fietsen weer op de auto’s en de huisreis kon worden aanvaard. Als we onderweg nog iets leuks tegen zouden komen, zouden we nog voor de laatste keer met z’n allen lekker gaan eten. Dit “leuks” vonden we in Putten bij Strand Nulde waar we op het terras van Hotel Postillion, op het terras met uitzicht over het Veluwemeer heerlijk hebben gedineerd. Helaas zat Sari met haar rug naar het meer, maar in de ruiten had ze toch wel een leuk uitzicht en zag ze leuke mensen, zegt ze.
Van hieruit was het nog een uurtje rijden naar Reeuwijk.
Chauffeuses: hartelijk dank voor het rijden, we zaten op ons gemak bij jullie.
Unaniem zijn wij van mening dat dit fantastische dagen zijn geweest.
We hebben veel gedaan, veel gezien, heel veel gelachen, maar ook heel erg genoten van elkaars gezelschap en vriendschap.
Volgend jaar gaan we dit weer doen.
2 opmerkingen:
Als ik het verslag van de le 3-daagse fietstocht lees, zijn het 3 dagen met een gouden randje geweest. Leuk om te lezen en mooie fotoos! Wie weet komt er volgend jaar weer zoiets? Voor allen een lieve groet, Marian
Sorry, tikfoutje in bovenstaande reactie.
Moet zijn 1e (Eerste) 3-daagse.
Marian
Een reactie posten